Pojęcie motywacji
Motywacja to „proces regulacji psychicznych nadający energię zachowaniu człowieka i ukierunkowujący je”. Jest to również pewien mechanizm organizujący i uruchamiający różnego rodzaju zachowania człowieka nastawione na osiągnięcie zamierzonego celu. Wpływa na intensywność i wytrwałość, stanowi wewnętrzną moc z jaką zmierza się do zdobycia upragnionego celu, decyduje o codziennej gotowości do wykonywania swojej pracy dokładnie i z zaangażowaniem.
Dodatkowo w procesie motywacji można wyróżnić trzy składniki:
-kierunek (co dana osoba stara się zrobić),
-wysiłek (w jakim stopniu się stara),
-wytrwałość (jak długo się stara).
Pojecie motywacji można analizować na jeszcze jednej płaszczyźnie: w zależności od osoby, która motywuje. Pracownik może sam się motywować przez wykonywanie pracy zaspokajającej jego potrzeby lub też dającej mu nadzieję, że jego cele zostaną osiągnięte w przyszłości.
Taki rozróżnienie pozwala podzielić motywację na:
- motywację wewnętrzną – zaliczają się do niej bodźce pojawiające się samoczynnie i powodujące, że pracownik angażuje się w powierzone mu zadania i odczuwa zadowolenie z możliwości ich wykonywania;
- motywację zewnętrzną – stanowią bodźce pochodzące z otoczenia zewnętrznego; jest to celowe i świadome wpływanie na zachowania ludzi poprzez proces pracy; pobudza się ją za pomocą różnego rodzaju nagród, które podnoszą poczucie własnej wartości i zaspakajają podstawowe potrzeby ekonomiczne: podwyżki pensji, awans oraz kar takich jak krytyka czy różnego rodzaju działania dyscyplinarne.
Motywacja zewnętrzna ma zatem charakter procesu dwustronnego, gdyż zachodzi miedzy kierującym a podwładnym. Kierownik, aby dobrze zmotywować pracownika musi znać czynniki, które skłaniają do efektywnej i twórczej pracy. Czynniki te są skuteczne, gdy spełniają dwie ważne funkcje: pobudzają do wzmożonego nakładu pracy w celu zrealizowania zadania i odpowiednio kierunkują wysiłek.
Źródło: M. Armstrong, Zarządzanie zasobami ludzkimi, Kraków: Oficyna Ekonomiczna 2003.
Dodatkowo w procesie motywacji można wyróżnić trzy składniki:
-kierunek (co dana osoba stara się zrobić),
-wysiłek (w jakim stopniu się stara),
-wytrwałość (jak długo się stara).
Pojecie motywacji można analizować na jeszcze jednej płaszczyźnie: w zależności od osoby, która motywuje. Pracownik może sam się motywować przez wykonywanie pracy zaspokajającej jego potrzeby lub też dającej mu nadzieję, że jego cele zostaną osiągnięte w przyszłości.
Taki rozróżnienie pozwala podzielić motywację na:
- motywację wewnętrzną – zaliczają się do niej bodźce pojawiające się samoczynnie i powodujące, że pracownik angażuje się w powierzone mu zadania i odczuwa zadowolenie z możliwości ich wykonywania;
- motywację zewnętrzną – stanowią bodźce pochodzące z otoczenia zewnętrznego; jest to celowe i świadome wpływanie na zachowania ludzi poprzez proces pracy; pobudza się ją za pomocą różnego rodzaju nagród, które podnoszą poczucie własnej wartości i zaspakajają podstawowe potrzeby ekonomiczne: podwyżki pensji, awans oraz kar takich jak krytyka czy różnego rodzaju działania dyscyplinarne.
Motywacja zewnętrzna ma zatem charakter procesu dwustronnego, gdyż zachodzi miedzy kierującym a podwładnym. Kierownik, aby dobrze zmotywować pracownika musi znać czynniki, które skłaniają do efektywnej i twórczej pracy. Czynniki te są skuteczne, gdy spełniają dwie ważne funkcje: pobudzają do wzmożonego nakładu pracy w celu zrealizowania zadania i odpowiednio kierunkują wysiłek.
Źródło: M. Armstrong, Zarządzanie zasobami ludzkimi, Kraków: Oficyna Ekonomiczna 2003.